تبیین تعارض کار-خانواده از طریق سرمایه روانشناختی پرستاران

مقدمه: امروزه، تعارض کار-خانواده پرستاران یکی از مسائل مهم سازمان‌ها است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر سرمایه روانشناختی و مؤلفه‌های آن بر تعارض کار-خانواده پرستاران انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را 354 نفر از پرستاران بیمارستان شهدای کارگر یزد تشکیل دادند، که بر اساس حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از فرمول کوکران، 185 نفر، از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی، تعارض کار به خانواده و خانواده به کار استفاده شد، که روایی آن‌ها از طریق روایی محتوایی و روایی سازه و پایایی آن‌ها از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. تحلیل داده‌ها به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و Amos انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، سرمایه روانشناختی بر تعارض کار به خانواده و تعارض خانواده به کار پرستاران تأثیر منفی دارد. در بین مؤلفه‌های سرمایه روانشناختی، تأثیر امیدواری بر تعارض کار به خانواده و تعارض خانواده به کار بیشتر از سایر مؤلفه‌ها بود. درحالی که تأثیر خودکارآمدی بر تعارض کار به خانواده، و تأثیر خوش‌بینی بر تعارض خانواده به کار تأیید نشد. نتیجه گیری: سرمایه روانشناختی می‌تواند عامل مناسبی جهت کاهش تعارض کار-خانواده پرستاران باشد. برهمین اساس پیشنهاد می‌گردد، مسئولین بیمارستان گام‌های مؤثری در جهت حفظ و ارتقاء سرمایه روانشناختی پرستاران بردارند.